Τι είναι το FRAPPE:Το Frappe είναι ένα ποτό καφέ, που κατασκευάζεται με βάση τον διαλυτό καφέ, τον πάγο και το γάλα. Πώς δημιουργήθηκε ο FRAPPE:Επινοήθηκε τυχαία στην Ελλάδα, από έναν υπάλληλο της Nestlé, ο οποίος, χωρίς πρόσβαση σε ζεστό νερό – έριξε καφέ σε κρύο νερό και χύθηκε ανάμεσα στα γυαλιά μέχρι να γίνει ο αφρός. Ένα πολύ παρόμοιο κρύο ζυθοποιείο που ονομάζεται “αναψυκτικό για καφέ” είναι ένα πολύ παρόμοιο ποτό καφέ. Πότε δημιουργήθηκε ο FRAPPE:Ο Frappe εφευρέθηκε από τον Dimitrios Vakondios το 1957. Συνταγή για FRAPPE:-2 κουταλάκι του γλυκού διαλυτού καφέ-μετά από 150ml νερού και γάλακτος-Wentally, η ζάχαρη για γεύση-ICE ή θρυμματισμένος πάγος Προετοιμασία βήμα προς βήμα:-Το πυθμένα του ψηλού γυαλιού, ρίχνουμε καφέ και ζάχαρη, ρίχνουμε 3 κουταλιές του νερού και ανακατεύουμε με ένα μίξερ σε frappe, μέχρι να σχηματιστεί ένα παχύ στρώμα αφρού.-Οι δεν έχει μίξερ, μπορεί να βάλει αυτά τα συστατικά σε ένα βάζο με ένα καρύδι και να ανακινήσει μέχρι να σχηματίσει το αφρό, στη συνέχεια να ρίξει σε ένα ποτήρι.-Για το τέλος, ρίξτε το υπόλοιπο νερό και το γάλα στον τοίχο του γυαλιού και προσθέστε πάγο. Πίνουμε καφέ Frappe μέσα από ένα άχυρο.-Οι αρέσει, μπορεί να διακοσμήσει την κορυφή του ποτού με ένα κηλίδα από κτυπημένη κρέμα. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του FRAPPE και του κατεψυγμένου καφέ:Η πιο σημαντική διαφορά μεταξύ του πραγματικού frappe και του κατεψυγμένου καφέ είναι ότι στον κατεψυγμένο καφέ έχουμε να κάνουμε με φυσικό καφέ, γάλα και πάγο, ενώ το κύριο συστατικό του Frappe είναι ο διαλυτός καφές. Ελληνική συσκευή αφρού γάλακτος:Χάρη σε αυτή τη συσκευή σχεδιαστή, το Mild Frappe μπορεί να παρασκευαστεί σε μια στιγμή. Δώστε στον εαυτό σας μια στιγμή χαλάρωσης και απολαύστε τις γουλιές του αγαπημένου σας αναζωογονητικού ποτού. Ο κρύος καφές δεν έχει ανταγωνισμό. FRAPPE τώρα:Επί του παρόντος, ο Frappe είναι ο πιο δημοφιλής καφές στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά έχει ήδη βρει πολλούς εραστές σε άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της φυσικής Πολωνίας.

Προέλευση Ο γύρος προέρχεται από το τουρκικό πιάτο κεμπάπ, που αναπτύχθηκε τον 19ο αιώνα στην πόλη της Προύσας. Οι Έλληνες τροποποίησαν ελαφρώς τη συνταγή αλλάζοντας τα μπαχαρικά και εμπλουτίζοντας την με χοιρινό. Τι είναι το γυροσκόπιο; Ο γύρος είναι ένα παραδοσιακό πιάτο της ελληνικής κουζίνας. Ένα από τα πιο δημοφιλή και φθηνότερα πιάτα fast food στην Ελλάδα. Το κρέας αυτό ψήνεται σε μεγάλη σούβλα, με καλοριφέρ ηλεκτρικά ή αερίου, περιστρεφόμενα, συνήθως ηλεκτρικά, γύρω από έναν κάθετο άξονα. Το χοιρινό ζαμπόν χρησιμοποιείται συνήθως για την παρασκευή γύρου. Επιπλέον, συνηθίζεται επίσης ο γύρος κοτόπουλου, πρόβειου και μοσχαρίσιου. Αφού φτάσει σε ετοιμότητα κατανάλωσης, κόβεται σταδιακά με ένα μακρύ μαχαίρι ή ένα ειδικό ηλεκτρικό μαχαίρι ως φέτες μήκους πολλών εκατοστών. Συνήθως σερβίρεται ως φαγητό σε πακέτο με μερικές φέτες ντομάτας και σπιτικές πατάτες. Από πάνω με σάλτσα Τζατζίκι. Τυλιγμένο σε πίτα. Τι είναι η σάλτσα Τζατζίκι; Το ελληνικό ντιπ χρησίμευε ως συνοδευτικό σε ψητά, τηγανητά, ψητά ή σερβιρισμένο μόνο του ως ντιπ. Μπορεί να καταναλωθεί και με ψωμί στο φούρνο.Αποτελείται απο: Γύρος στην εκδοχή του εστιατορίου. Στην εκδοχή του εστιατορίου, ο γύρος σερβίρεται με χωριάτικη σαλάτα, εκτός Ελλάδας γνωστή και ως ελληνική σαλάτα. Η πίτα ψήνεται συχνά πιο δυνατά, κατά προτίμηση αν σε σχάρα στα κάρβουνα, συνήθως με λάδι και ρίγανη, μπορεί να γίνει τραγανή και μετά να κοπεί σε πολλά κομμάτια. Αυτή η έκδοση είναι συνήθως τουλάχιστον δύο φορές μεγαλύτερη, μπορεί να είναι ελαφρώς πιο πλούσια σε συστατικά και είναι τουλάχιστον τρεις φορές πιο ακριβή από την έκδοση σε πακέτο. Παραδοσιακή συνταγή γύρουΜαρινάρω: Σάλτσα Τζατζίκι: Συστατικά: Πού μπορείτε να δοκιμάσετε γύρο; Μπορείτε να το δοκιμάσετε στα περισσότερα ελληνικά fast food και τοπικά εστιατόρια με ελληνική κουζίνα.

Στις 27 Μαρτίου πήγαμε στην Κουλούρα όπου παράγεται το ακτινίδιο. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε την αποθήκη από μέσα και να επισκεφτούμε το ψυκτικό κατάστημα. Μάθαμε πώς καλλιεργείται το ακτινίδιο και τη σημασία της παραγωγής του στην Ελλάδα. Προέλευση Το ακτινίδιο γίνεται όλο και πιο δημοφιλές με κάθε εποχή. Είναι ένα φρούτο που προέρχεται από την Κίνα. Το όνομά του παραπέμπει στο πτηνό που δεν πετάει από τη Νέα Ζηλανδία, επειδή εκεί ξεκίνησε η εντατική καλλιέργειά του. Εφαρμογή Το ακτινίδιο υποστηρίζει το ανοσοποιητικό, βοηθά στη μείωση της κακής χοληστερόλης και της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Είναι πλούσιο σε πολλές βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά, μεταξύ των οποίων βιταμίνη C, κάλιο και διαιτητικές ίνες. Είναι ιδανικό για διάφορα είδη σαλατών και γλυκών και εναρμονίζεται τέλεια με τη γεύση του κρέατος. Τις περισσότερες φορές τρώγεται ωμό, αλλά μπορεί επίσης να μεταποιηθεί σε μαρμελάδες, χυμούς ή αφρώδη κρασιά. Γεύση και εμφάνιση Το ακτινίδιο έχει καφέ δέρμα καλυμμένο με τρίχες, έχει ζουμερή, πράσινη σάρκα με υφή σαν ζελέ. Μέσα περιέχει πολυάριθμους καφέ σπόρους. Το ακτινίδιο έχει ελαφρώς ξινή γεύση, ενώ η ώριμη μορφή του είναι πιο γλυκιά και δροσιστική. Καλλιέργεια Είναι φυτό δίοικο, δηλαδή φυτό στο οποίο πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον ένα είδος λουλουδιών, πχ θηλυκό. Για να πάρουμε καρπούς, πρέπει να φυτέψουμε φυτά με αρσενικά και θηλυκά άνθη. Είναι πολύ σημαντικό να διασφαλιστεί η σωστή υγρασία του εδάφους. Κάνουμε κοψίματα το χειμώνα, τον Ιούνιο και στις εναλλαγές Ιουλίου και Αυγούστου. Κόψτε τα στελέχη στη βάση. Είναι σημαντικό να προστατεύετε τους θάμνους από τον άνεμο, γιατί το ακτινίδιο έχει πολύ λεπτό δέρμα που μπορεί εύκολα να καταστραφεί. Θα πρέπει να γονιμοποιούνται δύο φορές το χρόνο. Το ακτινίδιο μπορεί να αποθηκευτεί για 6 μήνες, διάστημα κατά το οποίο δεν χάνει τη θρεπτική του αξία.

Ελιά και ελαιόλαδοΟι ελιές θεωρούνται τα σύμβολα: ειρήνης, σοφίας, ευημερίας, νικών, υγείας και τύχηςΤα ελαιόδεντρα θεωρούνταν βασικό συστατικό της ελληνικής διατροφής από την αρχαιότητα. Ακόμα και τότε οι Έλληνες γνώριζαν ότι το ελαιόλαδο ήταν φυσική πηγή υγείας για τον ανθρώπινο οργανισμό χάρη στη νετρετική του αξία. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, τα οποία έχουν συνδεθεί με βελτιώσεις στα επίπεδα χοληστερόλης και μείωση του κινδύνου καρδιακών παθήσεων. Το ελαιόλαδο είναι επίσης μια καλή πηγή βιταμίνης Ε, ένα αντιοξειδωτικό που μπορεί να προστατεύσει από βλάβες στα κύτταρα και έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Επιπλέον, περιέχει φαινολικές ενώσεις, οι οποίες έχει αποδειχθεί ότι έχουν αντιφλεγμονώδεις και αντικαρκινικές ιδιότητες. Η μοναδική του γεύση σε σύγκριση με τις άλλες φυσικές ελιές το καθιστούν τόσο δημοφιλές.ΕλαιόλαδοΗ ελιά καλλιεργείται εδώ και χιλιάδες χρόνια και η προέλευσή της μπορεί να εντοπιστεί στην περιοχή της Μεσογείου. Η παραγωγή ελαιολάδου χρονολογείται από αρχαίους πολιτισμούς, όπως οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι, οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν για ένα ευρύ φάσμα σκοπών, συμπεριλαμβανομένης της μαγειρικής, των λαμπτήρων φωτισμού και ως θεραπεία ομορφιάς. Σήμερα, το ελαιόλαδο παράγεται σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, αλλά μερικά από τα πιο αναγνωρισμένα έλαια εξακολουθούν να προέρχονται από την περιοχή της Μεσογείου, ιδιαίτερα την Ιταλία, την Ελλάδα, την Ισπανία και την Τουρκία.Πού μπορώ να χρησιμοποιήσω ελαιόλαδο;Όσον αφορά τις μαγειρικές χρήσεις, το ελαιόλαδο είναι εξαιρετικά ευέλικτο. Χρησιμοποιείται συνήθως στο μαγείρεμα, το ψήσιμο και ως σάλτσα σαλάτας. Η ήπια, φρουτώδης γεύση του συνδυάζεται καλά με ένα ευρύ φάσμα τροφίμων και χρησιμοποιείται συχνά για να ενισχύσει τη γεύση των λαχανικών, των ζυμαρικών και των πιάτων ψαριών. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως λάδι εμβάπτισης για ψωμί ή ως βάση για μαρινάδες.Διαφορετικοί τύποι ελαιολάδουΤο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο θεωρείται το ελαιόλαδο υψηλής ποιότητας, καθώς είναι το αποτέλεσμα της πρώτης έκθλιψης των ελιών. Είναι ανεπεξέργαστο, έχει έντονη φρουτώδη γεύση και στιβαρή γεύση. Αυτός ο τύπος λαδιού είναι πλούσιος σε αντιοξειδωτικά και έχει υψηλές ποσότητες ελαϊκού οξέος, καθιστώντας το ιδανικό για να περιχύνετε πάνω από σαλάτες και να βουτάτε ψωμί. Το παρθένο ελαιόλαδο εξάγεται επίσης με έκθλιψη ελιών, αλλά έχει υψηλότερη οξύτητα και πιο ήπια γεύση από το εξαιρετικό παρθένο λάδι. Είναι ιδανικό για μαγείρεμα, καθώς αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες χωρίς να διασπάται.Το αγνό ελαιόλαδο είναι ένα μείγμα παρθένου και εξευγενισμένου ελαιολάδου με χαμηλότερη ποιότητα και λιγότερα θρεπτικά συστατικά από το παρθένο ελαιόλαδο. Είναι εξαιρετικό για τηγάνισμα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να σοτάρετε λαχανικά και κρέατα. Το εξευγενισμένο ελαιόλαδο εξάγεται χρησιμοποιώντας διαλύτες, θερμότητα και χημικές διεργασίες για την απομάκρυνση ακαθαρσιών και ανεπιθύμητων γεύσεων. Το προκύπτον έλαιο έχει ελαφριά γεύση, σχεδόν προσβλητική γεύση και υψηλό σημείο καπνού, καθιστώντας το ιδανικό για βαθύ τηγάνισμα.Παραγωγή ελαιολάδου πού και πούΤο ελαιόλαδο χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια και η διαδικασία παραγωγής του έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου. Στην αρχαιότητα, οι ελιές συλλέγονταν με το χέρι από τα δέντρα και αλέθονταν σε μια πάστα χρησιμοποιώντας μεγάλες πέτρες. Η πάστα στη συνέχεια πιέστηκε ανάμεσα σε ψάθες ή βράχους για να εξαχθεί το λάδι. Αυτή η διαδικασία ήταν χρονοβόρα και απαιτούσε σημαντική σωματική εργασία.Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής ελαιολάδου είναι μηχανοποιημένο, με μηχανήματα που συλλέγουν τις ελιές και διαχωρίζουν τον καρπό από τα φύλλα και τα κλαδιά. Οι ελιές στη συνέχεια πλένονται, συνθλίβονται και η προκύπτουσα πάστα πιέζεται ή περιστρέφεται σε μια φυγόκεντρο για να εξαχθεί το λάδι. Αυτή η διαδικασία είναι πολύ ταχύτερη και πιο αποτελεσματική από την παραδοσιακή μέθοδο, πράγμα που σημαίνει ότι μεγαλύτερες ποσότητες πετρελαίου μπορούν να παραχθούν πολύ πιο γρήγορα. Ενώ η διαδικασία παραγωγής έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, οι βασικές αρχές παραγωγής ελαιολάδου παραμένουν οι ίδιες. Η ποιότητα του λαδιού εξαρτάται ακόμα από παράγοντες όπως το είδος της ελιάς που χρησιμοποιείται, η ωρίμανση του καρπού και οι τεχνικές παραγωγής. Σήμερα, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι ελαιολάδων, που κυμαίνονται από extra virgin έως πυρηνέλαιο, το οποίο παρασκευάζεται από τον πολτό και το δέρμα που απομένει μετά την αρχική συμπίεση. Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που χρησιμοποιείται, το ελαιόλαδο παραμένει ένα δημοφιλές και ευπροσάρμοστο συστατικό στο μαγείρεμα και σε άλλες εφαρμογές. 

Τι είναι η κρεστοσούπα; Η κρεατοσούπα είναι μια ελληνική εκδοχή του δημοφιλούς σε όλη την Ευρώπη ζωμού λαχανικών και κρέατος, που είναι το πρώτο πιάτο δείπνου, ειδικά ο παραδοσιακός πολωνικός ζωμός. Η κρεατόσουπα βασίζεται σε ακριβό και τρυφερό μοσχάρι ή μοσχάρι, είναι ακόμα γνωστό σήμερα ως μια τυπική συνταγή σπιτικής ελληνικής κουζίνας. Αν και συνιστάται η χρήση τρυφερού κρέατος από το πάνω μέρος του μοσχαρίσιου μηρού για την παρασκευή του, αυτή η σούπα θεωρείται επίσης ένας τρόπος για να απαλλαγούμε από υπολείμματα κρέατος. Μια σημαντική πολύ ελληνική προφορά αυτού του πιάτου μιας κατσαρόλας είναι η προσθήκη σάλτσας λεμονιού Αυγολέμονο, η οποία δίνει στο πιάτο φρεσκάδα.  Σούπες στην ελληνική κουζίνα:  Η ελληνική κουζίνα δεν έχει τόσο μεγάλη ποικιλία από σούπες όπως, για παράδειγμα, η πολωνική κουζίνα. Αυτό οφείλεται πιθανώς στον μεγάλο αριθμό ημι-υγρών τροφίμων και πιάτων, καθώς και ορεκτικά, τα οποία καθιστούν τις σούπες ένα περιττό μέρος κατά τη διάρκεια του κύριου γεύματος της ημέρας. Οι ελληνικές σούπες, ωστόσο, διακρίνονται από το γεγονός ότι είναι πολύ χορταστικές και, εάν είναι απαραίτητο, μπορούν να αντικαταστήσουν ολόκληρο το δείπνο. Χαρακτηριστικές σούπες στην ελληνική κουζίνα:  Αυγολέμονο, φασόλια,  σούπα ντομάτας – ντοματόσουπα,  σούπα λαχανικών – chortòsupa,  σούπα φακής – σούπα fakés,  σούπα κρέατος – Κρεατόσουπα,  σούπα μανιταριών – μανιταρόσουπα,  ζωμός κρέατος – Ζώμος Κρέατος  ζωμός – zomòs kréatos, ζωμό κοτόπουλου – κοτόσουπα, σούπα ψαριών (ζωμός ψαριών) – psaròsupa, Πασχαλινή σούπα (από έντερα προβάτου) – μαγειρίτσα, σούπα ρυζιού – supa me rizi, Ρύζι στο γάλα που παρασκευάζεται γλυκά – rizògalo. Συστατικά nackrestosupe: άπαχο μοσχάρι (κατά προτίμηση από το πόδι) – 1kg – μπορεί να κοπεί σε κύβους περίπου 2-3 cm, καρότα – 3 τεμάχια – κομμένα σε κομμάτια 3-4cm, πατάτες – 3 τεμάχια – κομμένα σε κύβους, κολοκυθάκια – κομμένα κατά μήκος σε τέταρτα, στη συνέχεια σε κομμάτια 3-4 cm, πράσο – κομμάτια 3-4cm, σέλινο – μεγάλα κομμάτια περίπου 3-4cm, κρεμμύδια – 2 κομμάτια – κομμένα σε μισές φέτες, μαϊντανός – 2 χούφτες ψιλοκομμένες, Αυγολέμονο σάλτσα – από 2 λεμόνια ή συνηθισμένο χυμό 2 λεμονιών, ελαιόλαδο – δύο κουταλιές της σούπας. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα βράζουμε περίπου 1,5 λίτρο νερό.  Προσθέστε κρέας στο βραστό νερό. Μειώστε τη θερμότητα και μαγειρέψτε για 45 λεπτά, συλλέγοντας αφρού από την επιφάνεια του νερού. Προσθέτουμε το μισό μαϊντανό στο νερό μας με κρέας και ρίχνουμε τα λαχανικά. Προσθέστε ελαιόλαδο και εποχή – αλάτι και πιπέρι για γεύση. Μαγειρέψτε καλυμμένο για άλλα 45 λεπτά. Από το προκύπτον ζωμό, ρίξτε μερικές κουταλιές της σούπας και όταν κρυώσει, ανακατέψτε το με μια μερίδα σάλτσας Avgolemono – όταν χρησιμοποιείτε καθαρό χυμό λεμονιού, μπορείτε να το προσθέσετε απευθείας στη σούπα βρασμού. Αφαιρέστε τη σούπα από τον καυστήρα και συνδυάστε ολόκληρη τη σούπα με ένα μείγμα αφέψημα με σάλτσα Αυγολέμονο ή με χυμό λεμονιού. Βάλτε τα λαχανικά και το κρέας σε ένα πιάτο, στη συνέχεια ρίξτε τα πάνω από την τελική σούπα. Για να πυκνώσετε αυτή τη σούπα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κουάκερ ή ρύζι. Έγινε – καλή όρεξη!

Τι είναι ο μπακλαβάς; Ο μπακλαβάς είναι ένα επιδόρπιο από ζύμη φύλλου. Διαδίδεται στην ελληνική, τουρκική, περσική και άλλες βαλκανικές κουζίνες. Τι χρειάζεται για τον μπακλαβά; Συστατικά: 300γρ καρύδια 3 κουταλιές της σούπας ζάχαρη 1 κ.γ. κανέλα περίπου 480- 500g ζύμη φύλλου  200γρ. βούτυρο Σιρόπι: 150ml νερό 50γρ. μέλι 170γρ. ζάχαρη 1 κουταλιά της σούπας χυμό λεμονιού ψιλοκομμένα φιστίκια για διακόσμηση. Συνταγή: 1. Κόψτε ή αλέστε τα καρύδια μέχρι να παραμείνουν κομμάτια. Ανακατέψτε με κανέλα και ζάχαρη. 2. Το βούτυρο πρέπει να λιώσει. Δροσερός. 3. Κόβουμε τη ζύμη σε σχήματα και μεγέθη. 4. Λιπάνετε το καλούπι με λιωμένο βούτυρο. Απλώνουμε δύο φύλλα ζύμης. Απλώνουμε το δεύτερο φύλλο με βούτυρο. Βάζουμε άλλα δύο φύλλα από πάνω, αλείφουμε με βούτυρο και απλώνουμε δύο φύλλα. Απλώνουμε το 1/3 των καρπών στο έκτο φύλλο. Καλύπτουμε με άλλα δύο φύλλα και λαδώνουμε με βούτυρο. Βάλτε δύο φύλλα στην κορυφή, λιπασμένα με βούτυρο, και δύο ακόμη φύλλα, λερωμένα με βούτυρο. Βάλτε τα μισά από τα υπόλοιπα καρύδια και βάλτε ξανά τα δύο φύλλα, λιπαίνοντας με βούτυρο. Τοποθετήστε τα υπόλοιπα καρύδια στο βουτυρωμένο ταψί Νο 18, στη συνέχεια 2 φύλλα, βουρτσίστε με βούτυρο μέχρι να ληφθούν 24 ή περισσότερα καρύδια και χτυπήστε όπως επιθυμείτε. Αλείφουμε το τελευταίο φύλλο με βούτυρο. 5. Με ένα κοφτερό μαχαίρι κόβουμε τη ζύμη σε κύβους, τρίγωνα ή διαμάντια. 6. Ψήνουμε στο φούρνο για περίπου 30 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν, στους 180°C. Κατά το ψήσιμο, ετοιμάζουμε το σιρόπι. Ρίξτε νερό στην κατσαρόλα. Προσθέστε ζάχαρη και μέλι. Βράζουμε και στη συνέχεια μαγειρεύουμε σε μέτριο καυστήρα μέχρι να σχηματιστεί σιρόπι, περίπου 10 με 15 λεπτά. Αφαιρούμε από τον φούρνο και προσθέτουμε το χυμό λεμονιού. Αφήνουμε να κρυώσει. 7.Αφαιρέστε το ψημένο κέικ από το φούρνο, περιμένετε 5 λεπτά και ρίξτε το σιρόπι. Πασπαλίζουμε με ψιλοκομμένα φιστίκια Αιγίνης. Απόλαυσε το γεύμα σου.

Τι είναι η πίτα; οι πίτες είναι στρογγυλές, σιταριού, επίπεδες πίτες, δημοφιλείς στις χώρες της Μέσης Ανατολής. Η λέξη «πίτα» προέρχεται από τα ελληνικά και σημαίνει «επίπεδη τούρτα», η οποία με τη σειρά της προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη pektos, που σημαίνει «στερεό» Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το επίπεδο ψωμί που μοιάζει με πίτα ψήνεται πριν από 12.000 χρόνια. Ποια είναι η συνταγή για πίτα; Συστατικά: 2,5 φλιτζάνια αλεύρι για κέικ – 400g 5 g ξηρή μαγιά ή 15 g φρέσκια μαγιά 1 ποτήρι χλιαρό νερό – 220 ml 1 κουταλιά εξευγενισμένο ελαιόλαδο 1 κ.γ. αλάτι Συνταγές κατανάλωσης Το ποτήρι έχει χωρητικότητα 250ml. Για να προετοιμάσετε πίτα θα χρειαστείτε: ένα μεγάλο τηγάνι με παχύ πυθμένα, φούρνο ή σόμπα με πλακάκια, πλάστη και λίγο αλεύρι για να πασπαλίζετε ψωμί. Υπολογίζω τις θερμίδες με βάση τα συστατικά που χρησιμοποιώ. Αυτός είναι ένας κατά προσέγγιση αριθμός θερμίδων επειδή τα συστατικά σας μπορεί να έχουν διαφορετικό αριθμό θερμίδων από αυτόν που χρησιμοποίησα. Από τη δεδομένη ποσότητα υλικών μου ήρθαν έξι μεγάλες πίτες. Η ζύμη για πίτα είναι πολύ εύκολο να παρασκευαστεί. Αρκεί να συνδυάσετε όλα τα συστατικά και να ζυμώσετε την ελαστική και ομοιόμορφη ζύμη. Σε ένα μπολ, τοποθετήστε δυόμισι φλιτζάνια αλεύρι σίτου, δηλαδή εξίσου 400 γραμμάρια αλεύρι. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αλεύρι για κέικ ή αλεύρι τύπου 00 Ρίξτε λιγότερο από ένα ποτήρι ελαφρώς ζεστό νερό, δηλαδή 220 ml νερού. Ρίξτε ένα επίπεδο κουταλάκι του γλυκού ξηρή μαγιά. Δεν θα υπερβαίνει τα πέντε γραμμάρια ζύμης. Αντί για ξηρή μαγιά, μπορείτε επίσης να προσθέσετε 15 γραμμάρια φρέσκιας μαγιάς. Τέλος, μια κουταλιά της σούπας λεπτό ελαιόλαδο και ένα κουταλάκι του γλυκού αλάτι. Αντί για ελαιόλαδο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα άλλο φυτικό έλαιο, π.χ. ρύζι ή σπόρους σταφυλιών. Ανακατέψτε τη ζύμη και στη συνέχεια ζυμώστε μέχρι να είναι απόλυτα λεία. Η ζύμη είναι αρκετά μαλακή. Καλύψτε το μπολ με τη ζύμη με ένα βαμβακερό πανί ή διαφανές φύλλο. Αφήστε να σηκωθεί για μια ώρα ή ακόμα και για 90 λεπτά – κατά προτίμηση σε ελαφρώς προθερμασμένο φούρνο. Σε ζεστό καιρό, βάλτε το μπολ στον πάγκο της κουζίνας στη σκιά. Το χειμώνα, μπορείτε επίσης να βάλετε ένα μπολ δίπλα στο ψυγείο. Βάζουμε τη ζύμη για τις πίτες στον πάγκο πασπαλισμένες ελαφρά με αλεύρι. Ζυμώνουμε τη ζύμη για λίγο και στη συνέχεια τη χωρίζουμε σε έξι ίσα κομμάτια. Σχηματίστε κάθε κομμάτι στα χέρια σας σε σχήμα μπάλας. Κάντε το προσεκτικά, ώστε η ζύμη να είναι απόλυτα ομαλή. Ανοίγουμε προσεκτικά κάθε μπάλα ζύμης σε ένα κέικ με διάμετρο περίπου 16-18 εκ. Τοποθετήστε τις τηγανίτες δίπλα-δίπλα σε ένα χαρτόνι, πάγκο ή χαρτί ψησίματος και καλύψτε με ένα βαμβακερό πανί. Είναι σημαντικό τα κέικ να μην κολλάνε στο ταμπλό, επειδή πρέπει να διατηρούν ένα τέλεια τυλιγμένο σχήμα. Οι τηγανίτες κάτω από τις πίτες μπορούν να αφεθούν να φουσκώσουν για 20-30 λεπτά. Μπορείτε να τελειώσετε τις πίτες με δύο τρόπους. Μπορείτε να τα ψήσετε στο φούρνο ή να τα ψήσετε σε ένα στεγνό τηγάνι. Συνήθως ψήνω τα ψωμιά μου σε ένα στεγνό και καλά θερμαινόμενο τηγάνι. Επιλέξτε ένα μικρό τηγάνι με παχύ πάτο. Ζεσταίνουμε το τηγάνι σε μέτριο καυστήρα. Μην το λιπαίνετε με τίποτα. Τοποθετήστε τις πίτες μία κάθε φορά σε ένα θερμαινόμενο τηγάνι. Μετά από περίπου 1,5 με 2 λεπτά, αλλάξτε την πλευρά και ψήστε το ψωμί για άλλα 1,5 – 2 λεπτά. Μικρές φυσαλίδες εμφανίζονται για πρώτη φορά στο ψωμί και μετά από λίγο μεγαλώνουν και αρχίζουν να συγχωνεύονται μεταξύ τους μέχρι να σχηματίσουν μια τσέπη. Με αυτόν τον τρόπο, καθαρίστε όλα τα ψωμιά ένα προς ένα. Συμβουλή: Έχω μια επαγωγική εστία. Ζεσταίνω το τηγάνι κάτω από 6. Αυτό διαρκεί έως και πέντε λεπτά. Αφού τοποθετήσω το κέικ σε ένα θερμαινόμενο ταψί, αυξάνω τη δύναμη στο 7,5 και με αυτή τη δύναμη ψήνω πίτες. Για να προετοιμάσετε πίτα στο φούρνο, σας συνιστώ να προθερμάνετε το φούρνο στους 200 βαθμούς με ζεστό αέρα ή στους 210 βαθμούς με το ψήσιμο πάνω / κάτω. Στο μεσαίο ράφι του φούρνου θερμαίνω επίσης ένα καθαρό και στεγνό ταψί από τον εξοπλισμό του φούρνου. Σε ένα τέτοιο θερμαινόμενο ταψί πολύ προσεκτικά γυρίζουμε έτοιμο για το ψήσιμο των πίτας. Για ένα ψήσιμο έβαλα τρία ψωμιά. Μετά από λίγο, τα ψωμιά αρχίζουν να διογκώνονται. Ως επί το πλείστον, μετατρέπονται σε χνουδωτά μαξιλάρια. Μετά από περίπου 4-6 λεπτά, το ψήσιμο ροδίζει και είναι έτοιμο να αφαιρεθεί από το φούρνο. Τα αφαιρώ από το φύλλο και βάζω αμέσως τη δεύτερη παρτίδα πίτες. Τα ψήνω τα ίδια με τα πρώτα. Μην ψήνετε ψωμιά για πολύ καιρό, ώστε να μην γίνουν εύθραυστα. Υποτίθεται ότι είναι μαλακά και χνουδωτά. Μπορείτε να φάτε ζεστές πίτες ακόμα και χωρίς πρόσθετα. Οι πίτες είναι ιδανικές για φαγητό με διάφορες πάστες και χοντρές σάλτσες ή με φαλάφελ. Οι τσέπες ψωμιών πίτας μπορούν να γεμίσουν ελεύθερα, για παράδειγμα, με τηγανητό κοτόπουλο και φρέσκα λαχανικά και να καταναλωθούν με γεύση. Η πίτα λειτουργεί εξαιρετικά κατά την προετοιμασία των κεμπάπ. Σας προτείνω κάτι υπέροχο, που είναι ο κόφτας με ανατολίτικα μπαχαρικά σερβιρισμένα με σάλτσα γιαουρτιού και δυόσμου και φρέσκια ντομάτα. Οι ψυγμένες πίτες μπορούν να τυλιχτούν σε χαρτί πρωινού και στη συνέχεια σε διαφανή σακούλα παντοπωλείου και να διατηρηθούν σε σακίδιο για έως και δύο ημέρες. Οι πίτες μπορούν επίσης να καταψυχθούν μετά το ψήσιμο. Φροντίστε να δείτε τη συνταγή μου για podpłomyk και υπέροχα, αφράτα ψωμάκια μπιφτέκι.